- qülğülə
- сущ. устар. гром, шум, шум-гам; qülğülə salmaq шуметь
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qülğülə — is. <fars.> klas. Gurultu, çaxnaşma, səs küy, mərəkə. Afaqə düşdü qülğülə hüsnündən, ey qəmər! Nəs.. Qülğülə salmaq – səs salmaq. Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub, mövzun nəğəmat ilə dərəyə qülğülə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qülğülə — ə. hay küy, qışqırıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qulğula — bax qülğülə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ənva — is. <ər. «növ» söz. cəmi> Cürbəcür, növbənöv. Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub mövzun nəğəmat ilə dərəyə qülğülə salırlar. M. F. A.. Nökər Səfi stolun üstünə boşqablar və ənva məşrubat düzür. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti